Busy life!!!

Kia Ora allemaal!

Jullie zullen onderhand wel denken, leeft ze nog wel? Het antwoord is een volmondig JA, ik leef volop! Vandaar dat ik al zo’n tijd niks van me heb laten horen. Tijd voor een update dus.

Nog steeds trilt de grond hier regelmatig na. De naschokken worden wel steeds minder, maar de schokken die we dan hebben zijn redelijk groot. Tussen de 4 en 5 op de schaal van Richter. Een aantal weken geleden hadden we de 2 na grootste naschok sinds de echte beving en deze was tijdens kantoor uren. Het was een redelijk lange naschok en ons gebouw schudde dan ook behoorlijk, waardoor iedereen toch maar naar de deurpost rende. Ik moet eerlijk toegeven dat de schrik er goed inzat bij me en de tranen ook hoog stonden. Deze naschokken veroorzaken ook nog steeds erg veel schade aan de oude gebouwen in de stad die al lichtelijk aan het brokkelen zijn. Vandaag viel me ook op hoeveel lege gaten er opeens zijn in de stad, waar nu dus allerlei gebouw platgebulldozerd worden omdat ze gewoon niet meer veilig zijn. Echt zo zonde, wat het zijn over het algemeen de mooie oudere gebouwen die het stadsbeeld van Christchurch juist zo leuk maakten… Maar ja, iedereen is nog steeds maar al te blij dat het alleen maar bij materiële schade is gebleven. En leuk was dat we een paar weken geleden een groot gratis concert hadden in het park om de zinnen wat te verzetten. Het was een mooie dag en veel grote NZse namen waren present. Iedereen had zoals het hier hoort gezellig hun picknick kleedje en mand bij zich. Heerlijk!

Maar goed, naast deze naschokken gaat het gewone dagelijkse leventje hier gewoon door natuurlijk. En in dat dagelijkse leventje werk ik zo’n 40 uur per week bij Adventure South, waar we een erg langzaam begin van het seizoen ervaren. Dit was wat zorgwekkend, maar ondertussen nemen de boekingen wat toe en zien we het allemaal weer wat positiever in. Gelukkig maar! De eerste tours zijn nu weer ‘on the road’ en het zonnetje schijnt ook regelmatig, dus de zomerkriebels komen boven drijven!

Over zomer gesproken, een aantal van jullie vroegen zich af hoe ik het in Nederland gehad had. Nou, ik vond het erg leuk om weer even daar te zijn en iedereen te zien! Ik heb m’n mam helpen verhuizen naar een heel leuk nieuw onderkomen in Eindhoven, ben een weekendje met m’n pap en Esther naar Duitsland geweest, heb met m’n mam, broer, zus en schoonzusje lekker door de grachten van Amsterdam gevaren, heb m’n broer z’n 30e verjaardagsfeestje gezellig mee kunnen vieren, heb goede quality time met vriendinnen door kunnen brengen op het strand, danwel bij een meertje, danwel in de kroeg, danwel in een stad, danwel in een huiskamer, heb gezellige dagen met de rest van de familie door kunnen brengen, heb een prachtige en gezellige bruiloft van m’n surrogaat zus (zus van m’n beste vriendin) bij kunnen wonen, heb Vero Moda, H&M, IKEA, HEMA en het Kruidvat weer wat gesubsidieerd etc etc. Erg geslaagd dus allemaal! Maar om eerlijk te zijn, vond ik het ook wel weer heel fijn om terug te mogen naar Nieuw Zeeland. Nederlands is toch echt wel erg druk en stresserig, waar ik niet meer zo goed tegen kan geloof ik. Dat wordt nog wat volgend jaar, want dan is het plan om 2 jaar in Wageningen aan de universiteit mijn master te gaan doen… Ik moet er stiekem nog even niet aan denken!

Een aantal van jullie vroegen zich ook af of ik nou eigenlijk legaal in NZ ben op dit moment… Het antwoord is wederom een volmondig JA! Even was het spannend op Schiphol of ik wel in mocht checken zonder het nieuwe goedgekeurde visum, maar dit kwam uiteindelijk snel goed. Bij aankomst hier in Christchurch was het geen probleem. Door de aardbeving was het immigration office ook een week dicht geweest, dus daar lag de werkdruk ook even hoog. Helaas bleek dat de vorige immigration officer een foutje had gemaakt en ik zonder politie certificaat maar een visum t/m december zou kunnen krijgen. Dus even voelde ik me weer lichtelijk in de piepzak. Gelukkig was de uiteindelijke immigration officer die mijn aanvraag in behandeling had een echt mens met gevoel die met me meedacht en dit certificaat heel snel regelde (bedankt ook Den Haag!) en mijn visum binnen een week goed kon keuren, een dag voor mijn oude visum zou verlopen…. Pfffieeuww! Toen ik het goede nieuws te horen kreeg, deed zelfs de grond een dansje voor me (in de vorm van weer een naschok…). Kan nu zelfs tot September volgend jaar hier blijven werken, maar of ik dat doe…

Naast m’n dagelijkse werk geef ik ook nog steeds Zumba les en werd ik een aantal weken geleden uitgenodigd door een Zumba collega om mee te doen met een optreden in DE kinder tv-show van NZ: What Now! Een erg vroege start voor een zondagochtend, maar het was een erg leuke ervaring. Zie hier voor de beelden: http://www.youtube.com/watch?v=trhE5Q3mmuw.

Verder is mijn social circle hier ook goed aan het uitbreiden. Een paar weken voor vertrek leerde ik Samara en Erika kennen na mijn Zumba lessen. Erika is een Nederlandse en samen met haar partner Marco een paar jaar geleden naar NZ geëmigreerd. We hebben al flink wat gezellige NLse etentjes gehad samen en Erika is nu ook een collega bij Adventure South! Ze zou misschien mijn baan over gaan nemen, maar heeft toch besloten om voor het gidsen te gaan. Samara en haar partner Glen zijn ook een erg leuk stel, erg outdoors en sociaal, dus daar heb ik het ook gezellig mee. Daarnaast is Peter, een Duitse vriend van Rach en mij, ook weer in Christchurch en heeft Judith een nieuwe huisgenoot Jack, een Engelsman, dus ondertussen is het een flinke internationale cirkel aan het worden en doen we veel gezellige dingen samen. O.a. hadden we vorige week in ons huis een Halloween BBQ feestje georganiseerd. Ik was erg onder de indruk van ieders verkleeds-inzet! Vooral die van Magda, die mij wekelijks vanuit het zwembad mijn Zumba les ziet geven en dus alleen mijn kont ziet draaien en schudden… Zij kwam in een kostuum met een hele grote neppe blote kont en een briefje opgespeld: Sexy Zumba instructor. Haha! Ik was verkleed als spin. Zie de foto’s. Mede door de SingStar op de Playstation was het een erg geslaagde avond. Zaterdag ben ik ook gezellig met Peter, Rik en Marlit (Rik is een vriend van Peter en die had Marlit weer op z’n NZ reis leren kennen) naar Hanmer Springs geweest. Heerlijk een paar uur gebadderd! Vervolgens op tijd terug naar Christchurch voor de Guy Fawkes fireworks; de herdenking van het Buskruitverraad. Op 5 november 1605 werd Fawkes met lonten, lucifers en buskruit in de kelder van het Engelse Hogerhuis betrapt en met 6 anderen werd hij ter dood veroordeeld. Waarom dit gevierd wordt is mij nog steeds niet helemaal duidelijk… Maar het strand was tjokvol met mensen die het vuurwerk, dat vanaf de pier werd afgestoken, wilden aanschouwen. En indrukwekkend was het zeker!

Een nieuwe toevoeging aan mijn vrijetijds bezigheden is: De gitaar! Na een lang gekoesterde wens van het gitaar leren spelen, heb ik besloten om daad bij woord te voegen en tokkel ik nu dus al 2 weken op mijn nieuwe Legion guitar. Nooit geweten dat het zo’n pijnlijk leerproces is, m’n vingertopjes zijn goed aan het afharden. Jack speelt ook gitaar en is nu mijn strenge leraar die schreeuwt dat ik door moet zetten als ik zeg dat m’n vingertopjes echt pijn doen en bijna bloeden… Haha!

Nou, ik ga het hierbij laten, geloof dat dit weer een erg beknopte (en toch te lange) update is van wat mij de afgelopen maanden bezig heeft gehouden.

Voor foto's klik hier/ For pic click here:
http://picasaweb.google.com/pieternelc/BusyLifeInChristchurch#

Tot snel maar weer!!! Groetjes!!