Step 14: You can't stray too far from your roots

Hey allemaal,

Terwijl ik dit stukje schrijf vecht ik een beetje tegen de slaap. Want het is allemaal leuk en aardig dat NL en Zuid Afrika in dezelfde tijdzone liggen, dit kan helaas niet gezegd worden over NZ en Zuid Afrika. Al twee weken lang leef ik dus op een onregelmatig slaapschema, wat inhoudt dat ik tot half 12 wakker moet blijven om vervolgen 90 min voetbal te kunnen aanschouwen, dit was nog te overzien. Maar de laatste wedstrijden betekent het dat ik eerst 2u kan slapen, vervolgens om half 2 in de auto spring en om 2u in de kroeg zit om dan vervolgens 90 min voetbal te kijken en daarna weer 2u kan slapen. Niet echt ideaal…

Dit alles is nog te overzien als je maar één team aanhangt, maar twee die dan ook nog in de poules na elkaar spelen; NZ en NL, is toch wel wat veel van het goede. Ik was dan ook redelijk opgelucht toen NZ niet door de eerste ronde kwam en ik nog maar één team hoefde te supporteren. Maar ik moet daaraan wel even toevoegen dat ik heel erg trots ben op hoe de All Whites (de nick-name voor het NZse team, wat nog even in opspraak was betreft het feit dat ze naar Z-Afrika gingen, waar white en black nou niet echt de makkelijkste gespreksonderwerp zijn) zich erdoorheen hebben geslagen. En ik was niet de enige die trots was; Toen ze in hun eerste wedstrijd tegen Slowakije met 1-1 gelijkspeelden was het hier alsof ze de World Cup al hadden gewonnen. Je moet weten dat dit de tweede keer was voor NZ dat ze in een World Cup meededen, de eerste (en dus laatste) keer was in 1982… De goal die gemaakt werd in de 1-1 wedstrijd was de eerste goal ooit voor NZ in een World Cup wedstrijd en dat deze gemaakt werd in de laatste 20 seconden van de extra tijd was natuurlijk helemaal fenomenaal! Dat Italië ze er vervolgens ook niet onderkreeg en weer een 1-1 opleverde deed de hoop op een volgende ronde hier groeien. Even was ik in paniek want als NL alles zou winnen en NZ tweede in hun poule zou worden hadden ze tegen elkaar moeten spelen en was ik wel even in dubio geweest voor wie te juichen… Gelukkig en ook helaas hoefde ik deze keus niet te maken, want eindigde de wedstrijd tegen Paraguay in een 0-0, wat niet genoeg was voor de All Whites om nog een ronde mee te mogen doen. Maar ze hebben voetbal hier zeer zeker weer wat beter op de kaart gezet. Heerlijk!

Nu dus alleen nog onze oranje jongens en voor vannacht/vanochtend staat Brazilië op de planning… Aiai… We duiken maar weer de kroeg in, wellicht de laatste oranje keer… We hadden een gezellige oranje kern, maar de afgelopen week zijn er twee daarvan weer richting NL vertrokken, dus vanavond zijn we nog maar met z’n tweetjes. Nouja, de hele kroeg is steeds redelijk vol met oranje fans hoor, dus we zijn zeker niet alleen. Een erg leuke ervaring om zo midden in de nacht opeens heel veel oranje te zien en Nederlands te horen, ik geniet er stiekem wel een beetje van. Het leeft hier toch niet zoals het in NL doet en ik pik dan ook elke dag na 16/17uur een (half) uurtje een stukje Evers staat Op (Radio 538 ) mee met hun oranjekoorts en Doelpunt voor Oranje liedje.

In mei had ik trouwens een stukje Nederland even heel dichtbij hier. Mijn studie vriendinnetje Joyce kwam namelijk over vanuit Australië! Het was echt heel raar, maar ook erg vertrouwd om haar hier te kunnen omhelzen. Ik heb haar wel goed ingeburgerd in mijn NZse leventje, want ’s avonds is ze mee geweest naar m’n Maori les (she's a natural!) en op zaterdagochtend heeft ze meegedaan met m’n Zumba les, hihi! Zondag zijn we gezellig naar Hanmer Springs gereden en hebben we daar heerlijk gerelaxed en geouwehoerd in de hotpools, terwijl de buiten temperatuur dicht rond het vriespunt lag. Het was echt zo gezellig om haar eventjes hier te hebben en we hebben enorm veel lol gehad. Wie is de volgende die komt???

Ja, beetje bij beetje begin ik Nederland best wel te missen (I know, wie had ooit gedacht dat ik dat zou zeggen, haha) en ik heb dan ook erg veel zin om 18aug weer (eventjes) naar Nederland te komen. Als alles goed gaat hier is het wel maar voor eventjes, want ik ben op dit moment druk bezig met een visumaanvraag om nog een jaar hier te mogen blijven. Gister ben ik van top tot teen medisch gekeurd en er lijkt weinig mis met me te zijn, moet alleen nog even bloedtesten afwachten… Tegelijkertijd staat mijn baan op internet en wordt er druk op gesolliciteerd en moet Geoff daarna bewijzen dat niemand van die sollicitanten zo geschikt is voor de baan als ik… Best een beetje spannend! Hopelijk komt het allemaal goed en zo niet, dan kom ik gewoon weer naar NL en ga ik lekker verder studeren, ook leuk!

Maar m’n voorkeur nu gaat toch nog even uit naar nog een zomerseizoen hier. Dit gevoel werd ook weer sterk bevestigd toen ik een paar weken geleden het aanbod kreeg van een hoteleigenaar om me naar Queenstown te vliegen om vervolgens een paar dagen in het redelijk luxueuze appartementencomplex door te brengen om te kijken of het geschikt was voor onze tour groepen. In eerste instantie was ik een beetje opgelaten door het idee dat hij voor alles zou betalen, maar toen Geoff voorstelde de helft van de vlucht te betalen ging ik overstag. Toen vervolgens een ander bedrijf me een gratis trip naar Doubtful Sound aanbood kon m’n geluk helemaal niet meer op natuurlijk. Helaas kon Rachel niet mee, dus leek het er even op dat ik alleen zou gaan, maar al heel gauw vroeg Sally (van de boerderij) of ik niet iemand nodig had om m’n koffers te tillen. Een halve dag later had zij ook d’r ticket geboekt en keken we allebei uit naar een Girls weekend away. De dag voor ons vertrek had het enorm gesneeuwd in Queenstown, dus de vlucht erheen en de bergtoppen rond Qtown waren prachtig toen we aankwamen. Die dag hebben we heel Queenstown doorkruist om mijn werkzaken, hotels en activiteiten bezoeken, af te handelen, zodat we daarna volop van het weekend konden genieten.

Die vrijdag genoten we het meest al moesten we heel vroeg op,want we gingen naar Doubtful Sound. Vanuit Queenstown is dit eerst +/- 2u rijden is, vervolgens met een boot over Lake Manapouri, dan weer een klein uurtje in de bus over Wilmot Pas (2 jaar aanleg en NZ$80 (€40) per m2) om uiteindelijk op de boot in het fjord aan boord te gaan. Onderweg naar Manapouri hadden we opeens enorm lage mist/bewolking, dus even waren we bang dat het niks zou worden, maar de gids verzekerde ons dat dit het beste weer was wat je maar kunt hebben, want zo was de verrassing aan de andere kant van de pas alleen maar groter. En hij had helemaal gelijk! We hadden maar een groep van 12 (vergeleken met zo’n 60/70 in de zomer!) en al snel hadden we erg veel lol met een stel Amerikanen die ook aan boord waren en de crew. Het fjord is eigenlijk als foutje Doubtful Sound genoemd, maar toen James Cook het in 1770 twijfelachtig (vandaar de naam Doubtful) vond het fjord in te gaan, wist hij nog niet zo goed het verschil tussen een fjord en een sound. Bij deze voor jullie, zodat wij als we later ontdekkingsreizigers worden het wel goed doen: Een fjord wordt gevormd door gletsjers, die enorme inhammen veroorzaakten en een sound wordt gevormd door water, wat het allemaal wat vloeiender maakt! We cruisten zo’n 3 uur door het fjord en konden maar niet ophouden met foto’s maken. Enorm besneeuwde bergtoppen rezen om ons heen uit het water, het water was zo glad als een spiegel, de lucht zo blauw als wat, de dolfijnen zo speels als iets en amper een geluidje… Echt een stukje paradijs op aarde. We wilden dan ook eigenlijk niet vertrekken, maarja… Op de terugweg waande ik mij weer even op NLse bodem, want we bezochten de waterkracht centrale en deze bevindt zich zo’n 200 meter onder Lake Manapouri, waar dan weer een 2km lange tunnel naartoe leidt. Dit alles is door Amerikanen ontworpen en vandaar dat er rechts gereden wordt! Niet dat het er nou erg druk is qua verkeer, maar toch weer even leuk! Moe, maar enorm voldaan, ploften we die avond na een lekkere steak op de bank neer!

Ja, dat soort tripjes maken mijn baan dan wel weer erg de moeite waard natuurlijk! Ik zet dus nog maar even door! Na 4 weken NL heb ik er waarschijnlijk toch wel weer genoeg van daar :p! Goed, ik moet gaan slapen, want ondertussen zijn we een aantal dagen verder en hebben WE Brazilië dus gewoon verslagen (wat een wedstrijd!) en spelen we morgenvroeg om half 7 (iets beter dan 2u ‘s nachts!) tegen Uruguay! Ik zeg: het wordt Duitsland en Nederland in de finale, 1974 all over again! Een leuk feitje; in 1974 versloeg Nederland Argentinië met 4-0 en won Duitsland vervolgens de finale van Nederland… Mijn theorie gebaseerd op dit feit: Aangezien Duitsland Argentinië deze keer met 4-0 heeft verslagen, zeg ik dat Nederland deze keer de finale wint! (Overigens won NL in 1974 ook van Uruguay met 2-0…) HUP HOLLAND HUP! Don't let me down and make me proud...

Truste allemaal! xx